ผลการป้องกันของจุลภาคผิวหนังบนผิวหนัง

ผลการป้องกันของจุลภาคทางผิวหนังผิวหนัง

ต่อมไขมันหลั่งไขมันซึ่งถูกเผาผลาญโดยจุลินทรีย์เพื่อสร้างฟิล์มไขมันอิมัลชัน ฟิล์มไขมันเหล่านี้มีกรดไขมันอิสระหรือที่รู้จักกันในชื่อฟิล์มกรดซึ่งสามารถทำให้สารอัลคาไลน์ปนเปื้อนบนผิวหนังและยับยั้งแบคทีเรียต่างประเทศ (ผ่านแบคทีเรีย) เชื้อราและจุลินทรีย์ที่ทำให้เกิดโรคอื่น ๆ เติบโตขึ้นดังนั้นการทำงานครั้งแรกของพืชผิวปกติจึงเป็นผลป้องกันที่สำคัญ

การรุกรานของผิวหนังและอวัยวะรวมถึงต่อมเหงื่อ (ต่อมเหงื่อ) ต่อมไขมันและรูขุมขนมีพืชที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง ต่อมไขมันเชื่อมต่อรูขุมขนเพื่อสร้างหน่วยไขมัน follicular ซึ่งหลั่งสารไขมันที่เรียกว่ามัน Sebum เป็นฟิล์มป้องกันที่ไม่ชอบน้ำที่ปกป้องและหล่อลื่นผิวหนังและเส้นผมและทำหน้าที่เป็นโล่ต้านเชื้อแบคทีเรีย ต่อมไขมันค่อนข้าง hypoxic สนับสนุนการเจริญเติบโตของแบคทีเรียแบบไม่ใช้ออกซิเจนP. Acnesซึ่งประกอบด้วย P. acnes lipase ที่ลดระดับความมัน, hydrolyzes ไตรกลีเซอไรด์ในซีบัมและปล่อยกรดไขมันอิสระ แบคทีเรียสามารถยึดติดกับกรดไขมันอิสระเหล่านี้ซึ่งช่วยอธิบายการล่าอาณานิคมของต่อมไขมันโดย P. acnes และกรดไขมันอิสระเหล่านี้ยังช่วยให้เกิดความเป็นกรดของผิว (pH 5) แบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรคทั่วไปเช่น Staphylococcus aureus และ Streptococcus pyogenes ถูกยับยั้งในสภาพแวดล้อมที่เป็นกรดและเป็นที่นิยมสำหรับการเจริญเติบโตของ coagulase-negative staphylococci และ coryneform อย่างไรก็ตามการบดเคี้ยวของผิวส่งผลให้ค่า pH เพิ่มขึ้นซึ่งจะสนับสนุนการเติบโตของ S. aureus และ S. pyogenes เนื่องจากมนุษย์ผลิตไตรกลีเซอไรด์ของเบ็ดมากกว่าสัตว์อื่น ๆ