องค์ประกอบและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อจุลินทรีย์ในผิวหนัง

องค์ประกอบและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อจุลินทรีย์ผิวหนัง

1. องค์ประกอบของจุลินทรีย์บนผิวหนัง

จุลินทรีย์บนผิวหนังเป็นสมาชิกที่สำคัญของระบบนิเวศของผิวหนัง และพืชบนผิวหนังมักจะแบ่งออกเป็นแบคทีเรียประจำถิ่นและแบคทีเรียชั่วคราว แบคทีเรียที่อยู่อาศัยคือกลุ่มของจุลินทรีย์ที่สร้างอาณานิคมบนผิวหนังที่มีสุขภาพดี รวมถึง Staphylococcus, Corynebacterium, Propionibacterium, Acinetobacter, Malassezia, Micrococcus, Enterobacter และ Klebsiella แบคทีเรียชั่วคราวหมายถึงประเภทของจุลินทรีย์ที่ได้จากการสัมผัสกับสภาพแวดล้อมภายนอก ได้แก่ Staphylococcus aureus, Streptococcus hemolyticus และ Enterococcus เป็นต้น แบคทีเรียเหล่านี้เป็นแบคทีเรียก่อโรคหลักที่ทำให้เกิดการติดเชื้อที่ผิวหนัง แบคทีเรียเป็นแบคทีเรียที่มีบทบาทสำคัญบนผิวหนัง และยังมีเชื้อราบนผิวหนังด้วย จากระดับไฟลัม ละครเรื่องใหม่บนผิวหนังประกอบด้วยไฟลา 4 ชนิดเป็นหลัก ได้แก่ Actinobacteria, Firmicutes, Proteobacteria และ Bacteroidetes จากระดับสกุล แบคทีเรียบนผิวหนังส่วนใหญ่เป็น Corynebacterium, Staphylococcus และ Propionibacterium แบคทีเรียเหล่านี้มีบทบาทสำคัญในการรักษาสุขภาพผิว

2. ปัจจัยที่ส่งผลต่อจุลภาควิทยาผิวหนัง

(1) ปัจจัยเจ้าภาพ

เช่นอายุ เพศ สถานที่ ล้วนส่งผลต่อจุลินทรีย์ในผิวหนัง

(2) ส่วนต่อของผิวหนัง

การรุกรานและส่วนต่อของผิวหนัง รวมถึงต่อมเหงื่อ (ต่อมเหงื่อและต่อมอะโพไครน์) ต่อมไขมัน และรูขุมขน มีพืชพรรณที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของตัวเอง

(3) ภูมิประเทศของผิวหนัง

การเปลี่ยนแปลงภูมิประเทศของพื้นผิวจะขึ้นอยู่กับความแตกต่างทางกายวิภาคของผิวหนังในระดับภูมิภาค วิธีการเพาะเลี้ยงเป็นการศึกษาว่าพื้นที่ภูมิประเทศที่แตกต่างกันรองรับจุลินทรีย์ที่แตกต่างกัน

(4) ส่วนของร่างกาย

วิธีอณูชีววิทยาตรวจจับแนวคิดเกี่ยวกับความหลากหลายของแบคทีเรีย โดยเน้นว่าจุลินทรีย์ในผิวหนังขึ้นอยู่กับบริเวณของร่างกาย การตั้งอาณานิคมของแบคทีเรียขึ้นอยู่กับตำแหน่งทางสรีรวิทยาของผิวหนัง และสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อมจุลภาคที่มีความชื้น แห้ง และมีไขมันโดยเฉพาะ เป็นต้น

(5) การเปลี่ยนแปลงเวลา

วิธีอณูชีววิทยาถูกนำมาใช้เพื่อศึกษาการเปลี่ยนแปลงชั่วคราวและเชิงพื้นที่ของจุลินทรีย์ในผิวหนัง ซึ่งพบว่าเกี่ยวข้องกับเวลาและสถานที่ในการสุ่มตัวอย่าง

(6) การเปลี่ยนแปลงค่า pH

ในช่วงต้นปี 1929 Marchionini ได้พิสูจน์ว่าผิวหนังมีความเป็นกรด จึงทำให้เกิดแนวคิดที่ว่าผิวหนังมี “สารเคลือบ” ที่สามารถยับยั้งการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์และปกป้องร่างกายจากการติดเชื้อ ซึ่งถูกนำมาใช้ในการวิจัยด้านผิวหนังมาจนถึงทุกวันนี้

(7) ปัจจัยภายนอก – การใช้เครื่องสำอาง

มีปัจจัยภายนอกมากมายที่ส่งผลต่อจุลภาควิทยาผิวหนังเช่นอุณหภูมิ ความชื้น คุณภาพอากาศ เครื่องสำอาง ฯลฯ ของสภาพแวดล้อมภายนอก ในบรรดาปัจจัยภายนอกหลายประการ เครื่องสำอางถือเป็นปัจจัยสำคัญประการหนึ่งที่ส่งผลต่อจุลภาควิทยาของผิวหนังในบางส่วนของร่างกายมนุษย์ เนื่องจากการสัมผัสผิวหนังกับเครื่องสำอางบ่อยครั้ง