ทำไมเครื่องวิเคราะห์ผิวจึงสามารถตรวจพบปัญหาผิวได้?

ผิวธรรมดามีความสามารถในการดูดซับแสงเพื่อปกป้องอวัยวะและเนื้อเยื่อในร่างกายจากความเสียหายจากแสง ความสามารถของแสงเข้าสู่เนื้อเยื่อของมนุษย์มีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับความยาวคลื่นและโครงสร้างของเนื้อเยื่อผิวหนัง โดยทั่วไปยิ่งความยาวคลื่นสั้นเท่าใด การเจาะเข้าสู่ผิวหนังก็จะตื้นขึ้นเท่านั้น เนื้อเยื่อผิวหนังดูดซับแสงด้วยการเลือกสรรที่ชัดเจน ตัวอย่างเช่น keratinocytes ในชั้น corneum สามารถดูดซับรังสีอัลตราไวโอเลตคลื่นสั้นจำนวนมาก (ความยาวคลื่น 180~280nm) และเซลล์ spinous ในชั้น spinous และ melanocytes ในชั้นฐานดูดซับรังสีอัลตราไวโอเลตคลื่นยาว ( ความยาวคลื่นคือ 320 นาโนเมตร ~ 400 นาโนเมตร) เนื้อเยื่อผิวหนังดูดซับความยาวคลื่นของแสงที่แตกต่างกัน และรังสีอัลตราไวโอเลตส่วนใหญ่จะถูกดูดซับโดยหนังกำพร้า เมื่อความยาวคลื่นเพิ่มขึ้น ระดับการทะลุผ่านของแสงก็จะเปลี่ยนไปด้วย รังสีอินฟราเรดที่อยู่ใกล้เครื่องแสงสีแดงจะทะลุเข้าสู่ชั้นผิวที่ลึกที่สุดแต่ถูกผิวหนังดูดซึม คลื่นอินฟราเรดคลื่นยาว (ความยาวคลื่น 15~400μm) แทรกซึมได้ไม่ดีนัก และส่วนใหญ่ถูกดูดซับโดยหนังกำพร้า

ที่กล่าวมาเป็นพื้นฐานทางทฤษฎีที่ว่าเครื่องวิเคราะห์ผิวหนังสามารถใช้ตรวจหาปัญหาการสร้างเม็ดสีผิวชั้นลึกได้ ที่เครื่องวิเคราะห์ผิวหนังใช้สเปกตรัมที่แตกต่างกัน (RGB, Cross-polarized light, Parallel-polarized light, UV light และ Wood's light) เพื่อสร้างความยาวคลื่นที่แตกต่างกันเพื่อค้นหาปัญหาผิวตั้งแต่พื้นผิวจนถึงชั้นลึก ดังนั้น ริ้วรอย หลอดเลือดดำแมงมุม รูขุมขนกว้าง จุดด่างดำ เครื่องวิเคราะห์ผิวหนังสามารถตรวจจับจุดลึก ผิวคล้ำ ผิวคล้ำ อักเสบ พอร์ไฟริน และปัญหาผิวอื่นๆ ได้